RIMSKI-KORSAKOW NIKOŁAJ A.

RIMSKI-KORSAKOW NIKOŁAJ A. (1844–1908), kompozytor ros.; należał do Potężnej Gromadki; od 1871 prof. konserwatorium w Petersburgu, wychowawca wielu wybitnych kompozytorów, m.in.: A.K. Ladowa, A.K. Głazunowa, O. Respighiego, S.S. Prokofjewa, I.F. Strawinskiego; w twórczości, zwł. w muzyce dram., podejmował tematykę baśniową i hist.; nawiązywał do ros. folkloru muz., wprowadzał elementy muzyki orientalnej; jego muzyka symfoniczna ma charakter programowy, jest błyskotliwie instrumentowana; uznany za mistrza instrumentacji, rozwijał w tym zakresie osiągnięcia H. Berlioza i R. Wagnera; opery (m.in.: Sadko, wyst. Moskwa 1898, Bajka o carze Sałtanie, tamże 1900, z popularnym Lotem trzmiela, Złoty kogucik, tamże 1909), utwory orkiestrowe (symfonie, Kaprys hiszpański 1887, suita Szeherezada 1888); muzyka kamer., kantaty (m.in. Świtezianka 1897 wg tekstu A. Mickiewicza), utwory fortepianowe, pieśni, opracowania utworów kompozytorów ros. (zwł. instrumentacja oper Borys Godunow i Chowańszczyzna M.P. Musorgskiego); podręczniki (Zasady instrumentacji 1913, Harmonia. Podstawowe zasady 1884).